Mam troje zajadłych kopaczy na czterech łapach. Gdy tylko braknie
pańskiego oka w ogrodzie, to chodzą i wypatrują, gdzie by tu jeszcze
pokopać - "norę", albo miejsce do leżenia. Bo na trawniku też można
leżeć, ale wygrzebane w nim "gniazdo" jest fajniejsze. Na szczęście
nie kopią gdzie popadnie, ale mają swoje ulubione miejsca do kopania:
pod krzakami, pod drzewami, w punktach obserwacyjnych terenu. Z tego
powodu miejsca te już dawno są zabezpieczone kratkami ogrodowymi,
albo wyłożone otoczakami tam, gdzie i tak nic nie urośnie, ale do
kopania akuratne. No i dzisiaj patrzę a w takim kamienistym zakamarku -
bez słońca, bez wody, bez ziemi - wyrosła sobie jak gdyby nigdy nic
młodziutka, tytułowa cicha bohaterka ogrodu, czyli pokrzywa. A do
towarzystwa pojawił się także mlecz:
https://zapodaj.net/1afadab5349e2.jpg.html

Serce rośnie, gdy się widzi jak przyroda sobie radzi w ekstremalnych
warunkach, mając w zanadrzu cichą bohaterkę ogrodów. Jak mówi Pismo
(Mt 24, 2): ,,Lecz On rzekł do nich <<Widzicie to wszystko? Zaprawdę
powiadam wam, nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był
zwalony". Ale zostanie pokrzywa, zaprawdę powiadam Wam. ;)