Witam

> Idąc dalej tym tropem - dlaczego by nie dręczyć dzieci tabliczką
> dzielenia? Albo potęgowania? Albo odejmowania? W życiu przecież każdemu
> może przydać się coś innego.

No i chyba zaczynamy się dogadywać.właśnie- dlaczego by nie?
Przecież liczby i działania na nic są wspólne u wszystkich języków i kultur.W naszych
oczach dogorywa znajomość podstaw chemii i fizyki.Faktycznie po co to komu?!Przecież
to nie ma żadnego związku z naborem na politechniki.A po co lekarzowi fizyka? Albo
farmaceucie chemia.
A jak będzie musiał, to się nauczy.
Onegdaj robiłem szalunek.Prosty murarz wziął metrówkę. Na jednym boku zaznaczył 60
cm, ma drugim 80, sprawdził przekątną i mówi: k..j...mać, ale tu konta ni ma?! No
faktycznie, nie było.A drugi cwaniak: zamiast latać po stropie i kombimować, usiadł w
kącie i liczy: jak chcesz mieć pod dachem mieszkanie, to krokwy muszą mieć ileś tam
metrów.A jak chcesz żeby i szafa weszła w tym kącie, to trzeba podnieść kalenicę o
ileśtam i wtedy krokwy będą mieć ileśtam. Magik normalnie, czarodziej jaki.Wprawdzie
i ja mógłbym to policzyć, ale jak miałem logarytmy w szkole to chory byłem.
Inny przykład: żona musiała uczniom wyjaśnić rachunek prawdopodobieństwa.Więc
pojechała do znajomego,(uczył matematyki na polibudzie), a ten rzecze: k...tak na
szybko, to my od tego komputery mamy.Ale pomyślę jak to ugryżć.
I wymyślił, dla poziomu zdolnej podstawówki.
W czym rzecz: Szkoła podstawowa powinna uczyć WSZYSTKIEGO, na poziomie podstawowym .
Póżniej system egzaminów by kierował młodych ludzi według ich zdolności i
zainteresowań (i potrzeb).Ale to utopia. Więc - póki co- trzeba sie uczyć wielu
niepotrzebnych rzeczy na zasadzie: bo może się przyda.A nawet jeśli się nie przyda,
to podstawy warto mieć!