Pan Mateusz Viste napisał:

>> No bo JPEG jest kompresją strtną,
> I dlatego nie należy jej stosować pisząc na usenecie. Wcina litrki.

Kompresja stratna redundantnych kanałów informacji to jest jeszcze inny
przypadek. Nie wcina informacji przekazywanej.

>> w której traci się akurat te informacje, jakie są bardzo ważne
>> w obrazie zapisanej kartki papieru, a w przypadku fotografii
>> z typowym landszaftem są nieistotne.
>
> Sądzę że to jest dla wszystkich wypowiadającym się w tym wątku
> oczywiste. Odpowiadałem jednak na teorię przedpiścy, jakoby
> kompresja ta była niezauważalna ("nie widzę różnicy").

Mam wrażenie, że do publicznej świadomości prawda ta dociera słabo.
Uważa się powszechie, że JPEG, to taki format, który oszczędza dużo
bajtów, a informacji zżera mało. Tymczasem ogrom strat widać na dwóch
przeciwstawnych biegunach. Jak trzeba przedstawić ostre szczegóły
(literki na przykład), albo gdy mamy pozornie jednolity kolor, który
jednak minimalnie zmienia się z jakimś gradientem. Błękit nieba
potrafi być paskudnie posiekany w plikach JPG.

>> Żeby nie być w tyle w tych wyścigach, wróciłem do swojego pliku ze
>> skanem z poprzedniego przykładu (PNG 188798 bajtów). Pełną paletę
>> kolorów zamieniłem na indeksowaną. Przy palecie 256 kolorów plik
>> PNG ma 66044 bajty, a przy 16 kolorach -- 34245 bajty. Różnice
>> wizualne są ledwie dostrzegalne, a różnica w czytelności zerowa
>> (to ostatnie ma pełne uzasadnienie w fizjilogii widzenia).
>
> Ha, skusił się jednak na te 4 bit. To jednak pięciokrotne zmniejszenie
> pliku, przy zachowaniu pełnej jego czytelności. Z tym że ja i tak wolę
> kolory odrzucić, bo przy 4 bpp kolorowe dokumenty wyglądają czasem nieco
> komicznie, a przy 16 tonach w pełni zachowują swój pierwotny, poważny...
> ton.

Indeksowanie na podstawie histogramu, to jednak zupełnie co innego niż
ślepe podzielenie całej gradacji na 4 albo 16 równomiernie temperowanych
półcieni. Zrobiłem teraz coś, czeego bym sam bez inspiracji z zewnątrz
nigdy nie zrobił. Zaindeksowałem plik na czterech poziomach *kolorów*
(czyli dwa bity na piksel). Granatowy wcześniej podpis stał się teraz
czarny, ale urzędowe pieczęcie barwę nadal mają czerwoną. Gdybym nie
wiedział, jaki kolor ma tusz w długopisie Starszy Specjalista, to bym
się nie poznał. Ogólnie jest nieźle -- tylko 18865 bajtów, co stanowi
niemal dokładnie 10% z pierwotnych 188798 bajtów. To jest bardzo budujące
spostrzęznienie (co dodam, by znowu się do nas jakiś nie czepiał, że
ględzimy nie w tematyce grupy).

Jarek

--
Więc chodź, pomaluj mój świat
na żółto i na niebiesko,
Niech na niebie stanie tęcza
malowana twoją kredką.