W dniu 2015-09-01 o 15:12, Piotrek pisze:
> On 2015-09-01 14:24, Adam wrote:
>> Była lobotomia, leczenie wstrząsami elektrycznymi i wiele innych, na
>> szczęście już zapomnianych metod.
>
> Wbrew pozorom wstrząsami elektrycznymi dalej leczy się na przykład
> lekoodporne formy ciężkiej depresji.

Ale już nie "leczy się" choćby chorych umysłowo lub zbrodniarzy.

>
>>
>> A co do alkoholizmu: w krajach, gdzie na co dzień pija się wino czy
>> piwo, jakoś nie widać alkoholików.
>>
>
> "Pierdolicie Hipolicie"
>
> Zaklinanie rzeczywistości nic nie da. Pogadaj sobie z kimkolwiek kto
> robi w terapii uzależnień.

W trakcie studiów rozmawiałem. Miałem materiały z różnych sympozjów z
całego świata. Były spotkania z wieloma osobami, z różnych krajów.


>
> Nie ma czegoś takiego jak bezpieczna ilość alkoholu (albo jakiegokolwiek
> innego środka psychoaktywnego) przyjmowanego systematycznie. Tak jak
> napisałem wcześniej jest to cecha osobnicza, w dodatku zależna od wielu
> czynników. Nie da jej się wyliczyć. Można co najwyżej ustalić
> doświadczalnie. Ale wtedy to już jest jakby zdziebko za późno ...

Doświadczalnie, albo statystycznie.
Trochę odchodząc od tematu: dla jednego nóż przywodzi skojarzenie z
obroną, dla innego z atakiem, a dla jeszcze innego z narzędziem do
patroszenia ryb nad wodą.
Analogicznie: w Andach od wieków używana jest koka. Trudno mówić o
uzależnieniu - chyba, że w pryzmacie aktualnych wytycznych, lansowanych
przez prywatne ośrodki terapii.

Bardzo dużo siedzi w głowie. Ponadto "zakazany owoc" lepiej smakuje.
Jeśli dzieciak spróbuje alkoholu/tytoniu w tajemnicy przed rodzicami
jako "zakazanego owocu", to może być duży problem - czasem wystarczy
istotnie jedno spotkanie z "owocem".
Jeśli ktoś pija piwo czy wino jako normalny napój, alternatywny do np.
soku pomarańczowego, to po prostu pije napój, nie tworzy w umyśle
żadnych froudowskich skojarzeń i nie następuje wzmocnienie.


>
> BTW, nie to żebym Ci coś sugerował ale Twoja argumentacja dałaby do
> myślenia wielu terapeutom ;-)
>

Freud ;)

Ale masz też rację: zależy z kim i na jakim poziomie (w sensie gimnazjum
/ liceum / doktorat) się rozmawia. Pewnych rzeczy lepiej nie mówić
gimnazjalistom.


--
Pozdrawiam.

Adam