> oj majster, kombinujesz ale nic ci nie wychodzi!:O(
> najprostszy tekuperator to nie rura, ale dwie identyczne rury stykające się
> ze sobą, oraz ocieplone od zewnątsz, tera kapisz?:O)
>
> tera w jedną rure dmuchasz 100stopni a w drugą dmuchasz tak samo 20stopni,
> więc w idealnych warunkach (strumienie powietsza zdążą maksymalnie wymienić
> się ciepłem) na obu wylotach mamy identyczną temperaturę, średnią z
> wlotowych czyli 60stopni (100+20 /2:O)
> czyli wymiana między rurami max 50% ciepła:O)
>
> ale to jest tylko teoretyczna maksymalna sprawność, w rzeczywistym
> rekuperatorze na wylotach nie będzie temperatury 60stopni, ale np 70 i 50,
> albo 80 i 40, czyli sprawność mniejsza nisz 50%
>
> trybisz?:O)
> pewnie nie, ale weś tu wytłumacz takiemu z budowy że ta ściana ma być prosta
> ona jakaś kszywa, nos czerwony, język niebieski a w wydechu 70%, jak nie
> walnisz wiąchy "huj, kurwa, pizda, dupa" i z kopa nie poprawisz to ni huja
> nie pojmie:O(
>
Maż rację ale opisałeś wymiennik wspułprondowy. W nim jest tak jak byś mięszał
w garkó wodem ciepłom i zimnom. Jak maż wloty s tej samej strony a wyoty rór z
drógiej to bendzie jak piszesz. Przy pszecifprondowym jest inaczej.
Teoretycznie morzna na wylocie zrobić temperaturem takom jak była na drógim
wlocie. Praktycznie trohe mniej. S wodom sie udaje pszy małyh wymiarah. Ale
powietże jes inne. Pszede wszystki rzadkie i hujowo pszenosi ciepło. Dlatego
taki wymiennik pszeciwprondowy co by mial dórzom sprawnosc musi miec bardzo
durzom powieżhnie. Na oko wymiennik o sprawnosci 90% do typowego domowego
rekóperatora mósial by byc z 10 razy wienkszy. Te popierułki co saom w
rekóperatorah domowych pomimo rze som pszecifprondowe majom sprawnosc w
otymalnyh warónkah na poziomie 50%. A co do ludzi. Wiekszosc to debile. Widać
to nawet w prostym temacie o rekuperatorze.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/