uciu napisał:

>> Czy jest u nas coś co można nazwać kulturą drewna?
>
> u siebie po budowie wykorzystałem wszystko...nie spaliłem.
>
> Jest domek narzędziowy, domek dla dzieci, piaskownica, altana.
>
> Deska przeszlifowana i wyglądała super (nawet dziury po gwoździach
> dały im urok).
>
> Z okolicznych działek też zbierałem dużo - bo zauważyłem że jeden
> typ desek po oczyszczeniu z cementu i zaolejowaniu ma super kolor
> - zrobiłem z tego stół i domek dla dzieci. Z innch po potraktowaniu
> palnikiem i olejem zrobiłem domek na narzedzia. Jak się chec to się da.
[...obrazki, ładne...]

Ode mnie, w dowód uznania za właściwe podejście do szlachetnego materiału,
order z kartofla z wielką wstęgą.

> Jak się chce to można, Tylko jedni akceptują, że deska ma swoje wady
> (używana) a inni chcą równą, gładziutką jak...

Teraz sobie jeszcze przypomniałem, jak to znajomy zakopiańczyk (zmarło
mu się niestety łońskiego roku) pod koniec lat osiemdziesiątych budował
karczmę. Kupił kilka starych drewnianych domów, które szły do rozbiórki.
Gdyby nie kupił, to by "poszły do pieca chlebowego", jak wtedy opowiadał.
Powstał bardzo dobry projekt, co nie takie proste, bo architekt musiał
uwzględnić istniejący budulec, wszystko wykorzystać, niczego nie stracić,
i nie mogło zabraknąć. Wyeksponowano stare sosręby i inne rzeźbione
elementy, ale wpusty cięto już nowe.

Pech chciał, że kilkanaście lat temu miasto w tym miejscu postanowiło
przeprowadzić inwestycję drogową i coś trzeba było z karczmą zrobić.
Prasa nawet krzyczała, że "zabytek chcą zniczczyć", choć to już nie był
zabytek. Karczmę rozebrano, ale kulturalnie, z możliwością postawienia
w nowym miejscu. Tyle że trudno było o nowe miejsce, bo ona duża.

Jarek

--
Chwała Panu Bogu, Panu Bogu chwała,
Kościół nam się spalił, a karcma ostała.