<m...@W...gazeta.pl> napisał(a):

> Dzień dobry !
> Jestem na etapie planowania ogrzewania apartamentu o powierzchni
> ok. 22 metrów kw. ;)
> Tak to wygląda :
> http://www.picshot.pl/pfiles/144079/MIESZKANKO.jpg
>
> Czy takie ustrojstwo :
> http://www.picshot.pl/public/view/144080
> da radę ?
>
> Piecyk jest wyłożony szamotem, także sprzedawca twierdzi
> że bez problemu można go zasypywać węglem.
> Wymiary : wys.95, szer.30, głęb.30 cm
>
> Czy jest szansa, że po nagrzaniu mieszkanka
> i zasypaniu piecyka na noc węglem, rano
> nie będę soplem lodu ?
> (Grube mury z cegły, drewniane okna, niegrzejący
> w zimie sąsiedzi)
>
> Czy ładowanie "od góry", a nie "z boku" nie
> będzie zbyt uciążliwe dla białych ścian pokoju ?
>
> Piecyk mi się niesamowicie podoba, ale
> najważniejsze by spełniał swoją funkcję,
> czego nie jestem taki pewny ;)
>
> Za wszyskie sugestię/rady/itp. z góry dziękuję.
>
Poszukaj pieca stałopalnego. Niedoścignionym wzorcem jest piec Bartek lub Żar.
Ładne nie były. Ale i rzygać się nie chciało od patrzenia na nie. Taka
emaliowana szafka. Z tym że te piece trochę za duże dla Ciebie. Kiedyś
spotkałem się z piecem stałopalnym o mocy 3 może 4 kW. Malutki był.
Załadowanie niecałego wiaderka węgla wystarczało na dobę. Węgiel w takim piecu
uzupełnia się na bieżąco. To znaczy że jak idziesz do pracy to wsypujesz
wiaderko. Następnego dnia znowu wiaderko. I w nim się cały czas pali. Przy
ogrzewaniu ważne jest żeby źródło ciepłą cały czas dawało ciepło. Miałem z 25
lat temu bartka w warsztacie. Jak wychodziłem to dosypywałem ze trzy szufelki
węgla i zamykałem wszystkie lufty czy jak się to nazywa. Po przyjściu
następnego dnia otwierałem lufty i dosypywałem węgla do pełna. Po godzinie
znowu lufty zamykałem bo się za ciepło robiło. Popiół tak raz na dwa dni
trzeba było wybierać a raz w tygodniu wygasić i wyczyścić z tego co było w
węglu i się nie spaliło, I z żużlu. Bartki i Żary były kiedyś stosunkowo
popularne. Dawały stabilne ciepło i były oszczędne w zużyciu węgla. I co
najważniejsze dawało się w nich regulować szybkość spalania. Nie mam zielonego
pojęcia czy teraz ktoś jeszcze robi takie piecyki. Dodatkową zaletą było że
można było na nim coś do jedzenia przygrzać bez obawy przypalenia.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/