Witam,

Mam sobie ja w domu dwa piętra. Dom prawie 100-letni, nidgy w nijaki sposób nie
izolowany. Jako że marzy mi się, by nie przepłacać co zimę na ogrzewaniu, pomyślałem,
że zajmę się izolacją domu.
Okna i drzwi już wymienione na podwójne PCV (czy jak się to zwie po polsku...),
kolejnym krokiem wydaje mi się izolacja poddasza (ostatnie piętro, bo izolować sufit
parteru i pierwszego piętra chyba bez sensu...). I tu mam dylemat...

Otóż na mój prosty rozum widzę dwie możliwości izolacji:

1) Izolacja dachu, poprzez nałożenie siakichś izolatorów (na razie jestem w fazie
koncepcji, więc nic jeszcze nie wiem o konkretnych materiałach) pod dach, tuż pod
dachówkami.
2) Izolacja *sufitu* ostatniego piętra. Sufit obecny będę zwalał, to i mógłbym
wykonać nowy, grubo izolowany, z małą klapą dostępu na poddasze.

Z tego co widziałem u ludzi, z reguły "robi się" punkt 1. Mi natomiast dużo bardziej
podoba się pomysł 2... Dlaczego:
- Taniej wychodzi, bo materiału mniej (sufit to mniejsza powierzchnia aniżeli dach),
- W razie przecieku w dachu (a miałem już z tym przykre doświadczenia) nie trzeba
pruć izolacji, tylko od razu mam łatwy dostęp pod dachówki,
- Poddasze mogę wykorzystać do składowania różnorakich (nie za ciężkich) rzeczy.

Jedyna wada, która przychodzi mi do głowy, to oczywisty brak ogrzanego poddasza - ale
nie zależy mi na tym, wszak poddasze tak czy inaczej nie ma możliwości mieszkalnych
(ok. 1 metr wysokości).

Co o tym sądzicie? Mądry to pomysł, czy herezję wymyśliłem? Od razu zastrzegam, że z
budownictwem miałem "kontakt" tylko na filmach, więc łatwo mogą mi do głowy różne
głupoty przyjść... :-)

Pozdrawiam,
Mateusz Viste