Za czasow linotypow farba drukarska byla tak samo szkodliwa jak teraz czyli
nieszkodliwa pod wzgledem mozliwosci zatrucia olowiem czy kobaltem. Farby oparte na
pokoscie uzywane byly kiedys i sa uzywane teraz. To sa te same farby jesli idzie o
ich podstawowy sklad. W procesie drukowania szkodliwy jest pyl jaki powstaje z
papieru, rozpuszczalniki uzywane do mycia maszyn drukarskich ale nie suszka o ile
ktos nia wodki nie zabarwia. Po wydrukowaniu suszka sie nie anihiluje ani nie wchodzi
w zadne reakcje z farba. Ona jest katalizatorem. Zostaje na wydrukowanym papierze. I
nikt z tego powodu nie choruje. W ksiegarniach tysiace ksiazek, w bibliotekach setki
tysiecy ksiazek i zawod bibliotekarza i sprzedawcy ksiazek nie jest na liscie zawodow
szkodliwych dla zdrowia w zakresie kontaktu czy zatrucia olowiem czy kobaltem. I
nagle pajace wyskakuja przed orkiestre ze szkodliwoscia olowiu w farbie. Nie mam
zielonego pojecia skad w narodzie sie taka glupota bierze. Wychodzi ze jest
dziedziczna.