Pani Ewa napisała:

>> Uwierzył, że istnieje prosta reguła: mając określony fundusz i
>> przestrzeń na ziemi, można mieć albo dużo jedzenia roślinnego,
>> albo mało mięsa. To nieprawda. Kurze udka są tańsze od ziemniaków.
>
> Może na obszarach zasobnych w wodę, a takich coraz mniej, takie proste
> przełożenie by się sprawdziło. Ale są tereny, na których trudno uprawiać
> cokolwiek, a co dopiero łany pszenicy, warzywa, czy ukochany zastępnik
> mięsa w postaci soi.

Pod uprawę soi rąbie się bez opamiętania deszczowe lasy Amazonii.
Tam akurat wody nie brakuje, stąd zresztą pomysły takich upraw. Ale
rżnięcie puszczy jednakowoż fajne nie jest. Więc i soja w zastępstwie
mięsa fajna być nie musi.

Niedostatek wody nie jest jedynym czynnikiem ograniczjącym uprawy i
skłaniającym ku hodowli. Może to być też zbyt krótki okres wegetacji,
jak na potrzeby dojrzewania zbóż. Przykładem jest choćby wołoskie
pasterstwo w Karpatach, które dotarło aż w nasze Tatry. Jeszcze w XIX
wieku górale podhalańscy po chleb jeździli furą do Krakowa.

>> A za najbardziej nieekologiczną żywność uznaje się dzisiaj owoce
>> awokado. Nie daltego, że to jakaś diabelska roślina. Ludzie nabrali
>> na smaczliwkę takiego apetytu, że areał upraw wciąż rośnie, a do
>> podlewana wysuszane są kolejne rzeki. To prawie tak paskudne, jak
>> trawniki (od których się zaczęło).
>
> Tak na marginesie, jak zaskoczyła mnie ostatnio aktualizacja
> dziecięcych bajek - już nawet jeden odcinek "Barbapapy" jest
> poświęcony nieekologicznemu awokado.

Ciekaw jestm opinii Barbapapy w tej sprawie. Ja, jak nieco zainteresowałem
się tematem, byłem zaskoczony skalą tego zjawiska. Konsumpcja awokado
w USA wzrasta od kilku lat o ponad 30% rocznie i wkrótce będzie to ponad
funt miesięcznie na osobę. Ten kraj ma psychikę kilkuletniego dziecka,
którmu zasmakował torcik z orzechami i czekoladą -- więc tylko to chce
teraz jeść. Mam wrażenie, że w Europie nie mamy aż takich ciągot do
monotematycznego odżywiania.

--
Jarek