2021-01-07 o 10:56 +0100, Tomasz Gorbaczuk napisał:
> Co do zdrowia - robię obowiązkowe przerwy, przed domem nie mam jak Ty
> - ale mieszkam na wsi, za płotem mam łąkę i las, mam gdzie wyjść i na
> czym oczy zawiesić.

Tak jak Ty, pracuję zawodowo na komputerze. I też wychodzę - po
kilkanaście razy dziennie. Przynieść drewna, pójść pogadać z
dziewczynami, donieść im siana jeśli mnie o to proszą, odśnieżyć drogę
do domu by listonosz mógł do mnie dotrzeć, itp. Czynności te zmieniają
się oczywiście z każdą porą roku. W dużej mierze to, co robię, robię -
bo "muszę". Jako istotna ludzka i naturalnie skłonna do lenistwa wiem,
że gdybym nie tworzył sobie otoczenia wymagającego ode mnie ruszenia
czterech liter, to siedziałbym cały dzień przez ekranem w bezruchu i
tył, niczym ten morski ślimak, co najwyżej wychodząc na jakiś spacer
raz czy dwa w tygodniu. Życie - jak to nazywasz - w "jaskini" jest moim
sposobem na powrót do wartości, które uważam za istotne. Istotne jest
dla mnie np. rozpalenie rano w kominku, doceniając ciepło ognia i mając
satysfakcję z pracy którą włożyłem latem w cięcie, łupanie i
składowanie opału. Istotne jest również życie relatywnie wolne od
technologicznych wygód, które uważam za wynik konsumpcjonizmu obecnych
czasów. Niewątpliwie inni potrafią odnaleźć szczęście w inny sposób,
pośród czterech ścian owiniętych wełną. Ja próbowałem, mając
dwadzieścia kilka lat - nie udało się.

> Daję radę, dzięki za troskę.

Staram się tylko odwdzięczyć, tak po chrześcijańsku.

Mateusz