Pani Ania napisała:

>> Skoro pomogło, to może by się tak podzielić nagraniem z zainteresowanymi?
>
> Wygooglałam. Dużo tego w necie.

Chodziło o nagranie o wypróbowanej skuteczności.

> Chociażby tu:
>
> http://kola.lowiecki.pl/ao/glos.htm

To są pliki MP3. Już się dzieliłem obawami związanymi z tym formatem
(moje obawy mogą być bezpodstawne, sam nigdy nie próbowałem straszyć).

> I tak sobie próbować - a to krogulca, a to gołębiarza, a to myszołowa.
> COŚ lokalne szpaki muszą znać.
>
> I opowiadanie, że mogą nie znać - hmmm... skoro miłośnicy ptaków
> rozpoznają je po głosach, to i ptaki też.

Hmmm... skoro wielokrotnie przekonano się, że przy napędzaniu stracha
liczą się subtelności nieznane zachwyconym bezskrzydłym miłośnikom,
to trzeba te głosy starannie dobierać. Przypuszczam, że nawet wielki
znawca i miłośnik ornitologii nie odróżni swoim uchem krogulca z Europy
od tego z Ameryki. Tu mi się przypomniał jeden miłośnik polszczyzny
z dalekiego kraju. Dziwił się bardzo, że po polsku pies szcieka i woda
z dachu też szcieka. My też, tak jak on, nie mamy szans dorównać
krogulczym i szpaczym native speakerom.

> Głosy ptasie nie są chyba tak zmienne w zależności od lokalnego
> środowiska jak np. wygląd grzybów...

Przede wszystkim głosy ptasie są wytworem kulturowym. Ani nie zależą
od zawatrości cynku w lokalnych dżdżownicach, ani też nie są całkiem
wdrukowane w geny. Przekazywane są z dzioba do dzioba, z ojca na syna.

Jarek

--
A gdybym był krogulcem to co byś powiedziała?
I gdybym przyszedł z teczką do łóżka i twego ciała?
Chciałabym, chciała...