Dobra umowa to bezpieczny wynajem mieszkania

Przeczytaj także: Jak bezpiecznie wynająć mieszkanie?

Wizyty właściciela w mieszkaniu tylko za zgodą najemcy

Z uwagi na to, że prawo to wynika z kodeksu cywilnego nie ma konieczności dodawania go do treści umowy najmu, warto jednak zrobić to informacyjnie, bo wiedza ta nie jest powszechna. Analogicznie można postąpić w przypadku zasad określających wizyty właściciela w nieruchomości po zawarciu umowy najmu. Zgodnie z prawem (art. 690 Kodeksu Cywilnego) prawa najemcy są chronione tak samo jak prawo własności. Właściciel oddając więc mieszkanie najemcy do swobodnego korzystania musi pamiętać, że nie może naruszać jego prywatności przychodząc do lokalu bez zapowiedzi. Właściciel, który chce kontrolować stan mieszkania w trakcie trwania umowy powinien zabezpieczyć sobie takie prawo w podpisywanym dokumencie, ale musi pamiętać, że mało który nabywca zgodzi się na odwiedziny bez zapowiedzi. Standardem jest zapis, który pozwala właścicielowi na umówione wcześniej z najemcą wizyty np. nie częściej niż przy okazji odbierania comiesięcznego czynszu.

Prawo do podnajęcia musi być w umowie

Jeśli ponadto najemca chce podnająć część lokalu innym osobom musi zadbać o takie prawo w umowie. Jeśli tego nie zrobi, musi liczyć się z możliwością natychmiastowego wypowiedzenia umowy przez właściciela.

Kaucja nie zabezpiecza okresu umowy

Nieodzownym elementem umowy najmu jest też kaucja wpłacana przez najemcę. Standardowo jest to kwota odpowiadająca wysokości jednomiesięcznego czynszu, ale w przypadku mieszkań lepiej wyposażonych często jest to kwota wyższa. Zadaniem kaucji jest zabezpieczenie właściciela przed ewentualnymi zniszczeniami lokalu lub jego wyposażenia.

W umowie warto jednak także poruszyć kwestię rozliczeń w przypadku, gdy najemca odda lokal w stanie niepogorszonym, ale opuści go wcześniej niż wynikałoby to z umowy – na przykład po 6 miesiącach mimo, że umowa została podpisana na rok. Często dochodzi bowiem w takiej sytuacji do sporu między właścicielem i najemcą, który pozostawiając nieruchomość w niepogorszonym stanie żąda zwrotu kaucji. Właściciel natomiast ze względu na to, że czuje się poszkodowany, w związku z krótszym niż zakładał okresem najmu, chce zachować kaucję. Aby zabezpieczyć interes właściciela warto określić w umowie wysokość kary z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy (nie służy do tego kaucja).

Umowa pomoże optymalizować podatek

W kwestii określenia wysokości opłat za najem właściciel powinien zwrócić uwagę na ciążący na nim obowiązek podatkowy. Podpisując umowę trzeba bowiem pamiętać, aby jasno odróżnić co jest opłatą z tytułu najmu, a co kosztem ponoszonym przez najemcę z tytułu użytkowania mieszkania (gaz, prąd, woda, czynsz). Gdyby bowiem ustalić w umowie jedną kwotę (odpowiadającą sumie tych kosztów) będzie ona stanowiła dla właściciela podstawę opodatkowania w przypadku opłacania podatku w formie ryczałtu od przychodu (stawka 8,5%). Na przykład gdyby strony umówiły się, że co miesiąc za najem należna jest opłata w wysokości 1300 zł, z czego 300 zł właściciel musi odprowadzić do spółdzielni z tytułu czynszu, to opłata na rzecz właściciela w umowie powinna być określona w kwocie 1000 zł. Takie wnioski płyną z interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB1/415-2/10-2/EC.

Dokładne zdjęcia pozwolą uniknąć sporów

Na koniec nie można zapomnieć, że załącznikiem do umowy najmu powinien być protokół zdawczo – odbiorczy. Musi się w nim znaleźć opis stanu i wyposażenia mieszkania oraz stanu liczników w dniu przekazania lokalu najemcy. Na podstawie tego dokumentu będzie potem dokonywane rozliczenie kaucji pod koniec trwania umowy. Poprawne jego sporządzenie leży więc w interesie obu stron. Warto do protokołu dołączyć zdjęcia nieruchomości – na ich podstawie najłatwiej będzie udowodnić czy w trakcie trwania najmu elementy nieruchomości uległy zniszczeniu, czy nie.

Bartosz Turek, Analityk rynku nieruchomości