W dniu 2018-08-27 o 13:20, Jarosław Sokołowski pisze:
> Pan Jacek brał udział w burzeniu obiektu budowanego w latach 1960-61:
>
>> znaczna część betonu wylewana była w mrozy. Inspektor nadzoru, który to
>> budował (a potem burzył) wspominał, że używano gorącej wody, cement był
>> jakiś specjalny, dodawano jeszcze coś do betonu, a po wylaniu całość
>> obkładano grubo słomą, która przywożono na budowę w wagonach. No i
>> tydzień po wylaniu palono w koksownikach. Najcieńszy element miał lekko
>> licząc 60 cm grubości, więc pojemnośc cieplna też była spora. No ale to
>> epoka słusznie (?) miniona.
>
> Z kolei przy budowie zapory w Asuanie używano lodu do sporządzania
> mieszanek betonowych. Sam proces wiązania wytwarza dużo ciepła,
> które trudno odprowadzić. A w wysokiej temperaturze woda odparuje
> zanim zwiąże.
>
Tyle że zapora to tys m3 w jednym kawałku, a tu mamy dość cienką płytę która
w środku nocy zamarznie zanim woda zwiąże.
Co do doświadczeń to znam przypadek budynku który po paru latach był
rozbierany
bo stropy były całkiem popękane i groziły zawaleniem, stropy lane na mrozie,
wykonawca oczywiście dał sobie rękę uciąć że będzie dobrze.

--
Pozdr
Janusz