Lisciasty z narażeniem życia napisał:

>> Sprawność kotła też przy liczeniu zapotrzebowania na energię nie
>> ma znaczenia (czy "liczyć chałupę" znaczy "liczyć zapotrzebowanie
>> na energię" -- w to nie wnikam).
>
> Jak dla mnie ma. Po to się liczy zapotrzebowanie (energię końcową),
> żeby wiedzieć ile trzeba będzie finalnie wyciągnąć z kieski.

Nie mieszajmy zatem pojęć "liczenia chałupy" i "liczenia kieski".
Jeśli ktoś już wyliczył apetyt domu na energię (i wierzy w to, że
wynik 7347,193 W jest tym, o co chodzi), jeśli obstalował sobie
piec z napisem "8 kW" na tabliczce, to wtedy kieskę liczy jednym
mnożeniem. Tu się wcześniej wspomniane błędy nie nawarstwiają.
Błąd ignorancji i nadmiernej wiary w to, co odnośnie kaloryczności
napisano na worku z peletem, a odnośnie sprawności na piecu -- to
już całkiem inny błąd.

> A że dla prądu liczy się dokładniej niż dla niewiadomego węgla
> to inna sprawa.

A nie, dla niewiadomego węgla trzeba dokładniej. Czyli uwzględniając
więcej czynników mogących sprawić, że proste wyliczenie da wynik
prosty, lecz mało uzyteczny.

Dla prądu dość jest wiedzieć, że kilowatowa grzałka zasilana z sieci
spełniającej europejskie normy wydziela moc od 810 do 1210 watów.
Na szczęście większość domowych rachmistrzów tego nie wie -- bo by
osiwieli od samej świadomości, że może być aż 20% wte lub wew te
od tego, co sobie mysleli.

>> Do obliczania nie mam zarzutów. Mam do konkretnych obliczeń.
>> Zbyt konkretnych, można rzec. To nie działa. A przynajmniej
>> nie tak działa.
>
> Taka jest metodologia liczenia i tyle, nie ja to wymyśliłem.
> A że jest potrzeba podania konkretnego parametru to się go podaje.

Potrzeby podawania rozrzutu parametru nie ma, więc się go nie podaje.
Dobrze zrozumiałem?

> Jak się dobrze policzy a potem dopilnuje budowy żeby nie spartolili,
> to można uzyskać dość dobre odzwierciedlenie teorii w praktyce.
> Dość dobre, czyli rzędu 10-15% rozstrzału w liczeniu.

Kogo rozstrzelać gdy się trafi więcej?

Jarek

--
o sancta simplicitas