Płaca minimalna a zakup mieszkania

Przeczytaj także: Jak wojna wpływa na rynek mieszkaniowy? Ceny mieszkań w górę?

Płaca minimalna powinna zależeć od efektywności pracownika. Bez wzrostu wydajności trudno osiągnąć wzrost najniższego wynagrodzenia w gospodarce, który nie doprowadzi do spadku zatrudnienia. Może się bowiem okazać, że podniesienie kosztu wynagrodzenia spowoduje, że wybrane stanowiska staną się nierentowne. Sytuacja taka uniemożliwiłaby pracodawcy ich utrzymanie. Tyle mówi teoria ekonomii, co jednak nie pocieszy osób, które otrzymując płacę minimalną nie mogą sobie pozwolić w Polsce na zakup nieruchomości. Stan taki mogłyby poprawić jedynie zmiany systemowe, dzięki którym wspierane byłoby budownictwo mieszkaniowe dla najuboższych. Samo podwyższenie płacy minimalnej może bowiem prowadzić do ograniczenia zatrudnienia lub inflacji. Warto tu także zauważyć, że w takich krajach jak Niemcy, Macedonia czy Cypr płaca minimalna ustalana jest dla wybranych zawodów. Są także kraje, gdzie nie ma płacy minimalnej. Do grona tego należą: Dania, Włochy Szwecja, Islandia, Norwegia, Szwajcaria, Austria, Finlandia.

Dwa metry najtańszego mieszkania

Gdyby mieszkaniec Warszawy otrzymywał minimalne wynagrodzenie (1386 zł brutto miesięcznie), to rocznie zarobiłby niecałe 12 tys. zł. Dla porównania najtańsze mieszkania w stolicy kosztują blisko 5 tys. zł na m kw. Oznaczałoby to, że osoba zarabiająca ustawowe minimum mogłaby sobie pozwolić na zakup niecałych 3 m kw. taniego lokalu.

Niedostępne kredyty hipoteczne

Najniższe wynagrodzenie nie otwiera też drzwi większości banków. Przy dochodach netto na poziomie 1 tys. zł, kredytu hipotecznego udzieliłoby tylko 5 banków. Ponadto to w jakim stopniu każda złotówka zarobiona na rękę (netto) przełoży się na kwotę kredytu, zależy od wysokości dochodów. Im są one wyższe, tym złotówka może więcej. Przy wynagrodzeniu na poziomie 1 tys. zł netto można liczyć na około 50 tys. zł kredytu, natomiast osoby zarabiające dziesięciokrotnie więcej mogą pożyczyć trzydzieści razy więcej.

Gorsza sytuacja w czterech krajach

Mieszkańcy innych krajów europejskich, o ile otrzymują minimalne wynagrodzenie, mogą zazwyczaj pozwolić sobie na obfitsze zakupy na rynku nieruchomości. Metraż jaki mogą oni nabyć za roczną pensję netto jest przeciętnie o 80% większy niż w Polsce. Do porównań przyjęto dane Eurostat o minimalnym wynagrodzeniu brutto i poziomie szacunkowego obciążenia daninami publicznymi (podatki i ZUS) oraz cenami apartamentów w centrach stolic. Wybór padł właśnie na ten segment rynku, ponieważ tylko na tej podstawie można porównywać ceny najbardziej podobnych nieruchomości. Standard mieszkań z segmentu popularnego może znacznie różnić się w poszczególnych krajach, podczas gdy apartamenty w centrach powinny charakteryzować się uniwersalną jakością.