pan jacek pozniak napisał:

>> W takim razie jeszcze mniej rozumiem ten System. To co one mierzą, te
>> podzielniki? Jaką wielkość fizyczną?
> Podzielniki (dwuczujnikowe) całkują różnicę temperatur pomiędzy grzejnikiem
> a pomieszczeniem.
> Następnie otrzymaną 'całkę' mnoży się przez moc grzejnika oraz współczynik
> oporu cieplnego pomiędzy danym typem grzejnika a podzielnikiem.
> I ta liczba to jest udział danego grzejnika w energii całości.
> Dodatkowo uwzględnia się, tzw współczynnik usytuowania lokalu lub
> pomieszczenia, w bryle budynku (zazwyczaj 0,8<=wsp<=1.0)
>
> Potem się normalizuje do całego obiektu, względem kosztu ogrzewania całosci,
> sumuje podzielniki w lokalu, itd.

Bardzo dziękuję za obszerne wyjaśnienia. Tak jak się spodziewałem, to mocno
złożony system. Tak pod względem zaangażowanego sprzętu, jak i wymaganych
przeliczeń. Ponadto wygląda na całkie niewiarygodny. Bo jak na przykład
wyczuć czujnikiem temperaturę grzejnika? W wielu instalacjach, po stłumieniu
przepływu zaworem, niewielki górny fragment kaloryfera pozostaje gorący jak
był, reszta jest zimna. Wyniki pomiarów wyjdą od czapy. Z drugiej strony
jakiś Pomysłowy Dobromir może sobie podgrzewać czujnik pokojowy, choćby
światłem żarówki. Tego nawet nie można nazwać szacunkowym pomiarem, to jest
wróżenie z fusów.

> Część kosztów ogrzewania (40..60%) jest liczona od powierzchni lokalu; tu
> ukryte są koszty przenikania ciepła przez przegrody wewnętrzne, powierzchnie
> wspólne, itp.

Jedynie to liczenie z metra ratuje sytuację. 60% to absolutne minimum -- tych
kosztów nikt nie powinien móc uniknąć. Jedynie 20-40% może być bonifikatą za
oszczędność. Właśnie bonifikatą, dzałaniem na zachętę, a nie oszukiwaniem,
że się liczy realne koszty ogrzewania każdego lokalu. Do tago nie potrzeba
skomplikowanych pomiarów, dałoby sie prościej. Ale to mój pogląd. Większość
lokatorów zapewne jest szczęśliwa z myślą, że ma zaawansowany technicznie
system rozliczeń, dzięki któremu każdy płaci za siebie.

--
Jarek