Pan Kadar Oszmanski napisał:

>> ochota do odpadania mu ustępuje, lecz nie wygasa całkiem. Wciąż
>> da się zgarnąć ze ściany jakiś piaseczek. Niegdysiejsze tynki
>> często miały tylko cienką spoistą warstewkę, a w miąższu swoim
>> były dość luźne. Pomalowanie tego *zwykłą farbą* przywraca im
>> spoistość zewnętrzną. Z tym że ja nie bałbym się uzupełniania
>> tynku razem z piewszym malowaniem. Takiego pacykowania można
>
> Ok. Myślałem o bardziej radykalnych działaniach ale jeśli
> twierdzisz, że na początek coś takiego wystarczy to ułatwia
> sprawę.

O radykalnej wymianie tynku na całej ścianie? Zaraz się okaże,
że po przyłożeniu łaty do muru, różnice w grubości tynku będą
musiały być dziesięciocentymetrowe. Ludzie teraz by chcieli
mieć tynki równiutkie jak od sznurka. Kiedyś nie musieli. Choć
i to się zmienia. Są tacy, co jako "początkujący" życzą sobie,
by im zrobić na każdej ścianie gładź na obraz i podobieństwo
lustra. A przy pierwszym remoncie (co bywa już po kilku latach)
chcą, by wedle zasłyszanej mody, majster walnął im w salonie
"rustykalny tynk kładziony szpachlą" i odpowiednio nierówno
go pomalował. Co rzecz jasna kosztuje dużo więcej, niż gładka
ściana. O wybrzuszaniu równych ścian z ytonga jeszcze nie
słyszałem, ale może nie jestrm na bieżąco.

Jarek

--
Konsekwentnie, choć powoli
Jednak kruszy się monolit
Więc by nic nie było znać
Kładzie się szpachlową gładź