W dniu 19.01.2021 o 22:35, budynPL pisze:
>
>> Bo przecież jak logicznie i racjonalnie uzasadnisz ustawowe zmuszanie
>> kobiety do rodzenia dziecka, które nie ma szans na przeżycie?
> no własnie w tym jest problem - próbowałem wymusić zeznania odnośnie kryteriów
> możliwości zabijania. I być może tam doszłoby do kompromisu typu
> "można zabić osobnika który nigdy samodzielnie nie będzie mógł żyć z powodu braku
mózgu"


Pisałeś i wciąż piszesz o zabijaniu człowieka, a ja się na taką
terminologię po prostu nie zgadzam. Organizm staje się człowiekiem w
procesie rozwoju płodowego. Jeżeli nie pozwolimy na dalszy rozwój
organizmowi, który np. i tak nie rokuje na przeżycie, to nie ma mowy o
człowieku. To tylko potencjał. Taki potencjał ma w sobie także każdy
plemnik. Czy zaczniemy zaraz rozmawiać o codziennym ludobójstwie? Zdaje
się, że onanizm też był kiedyś surowo karany...


>> dziecka głęboko upośledzonego, którym będzie musiała opiekować się
>> często sama do końca życia, bez możliwości podjęcia pracy, żebrząc na
>> sejmowej posadzce o pieniądze, a potem czekając na śmierć tego dziecka,
>> żeby umarło przed nią, bo w razie gdy ona umrze wcześniej, nie znajdzie
>> się nikt, kto się tym dzieckiem zajmie? Uzasadnij logicznie i
>> racjonalnie takie podejście. O co tu chodzi?
> O to że (jesli się przyjmie że życie jest wartością wyższą niż inne) to osobnik
chory
> też ma prawo do życia. Nie chce się nim matka zająć? W pełni legalny sposób mozna
je
> zostawić w szpitalu. Więc nie można sprowadzić sporu do "nie stać mnie to zabiję"
bo
> to sankcjonuje zwykły napad rozbójniczy, złodzieja też nie było stać więc zabił.


A kto sprowadza spór do takiej kwestii? To tylko jedna z wielu kwestii,
która jest dość uniwersalna i dla wszystkich łatwa do zrozumienia.

Ale w porządku, jeżeli wciąż upierasz się przy terminologii człowieka i
zabijania, to może taka analogia przemówi Ci do wyobraźni.

Wyobraź sobie, że każdy ojciec jest ustawowo zobowiązany - w razie
zaistnienia takiej konieczności - do oddania swojemu dziecku nerki lub
innego narządu możliwego do przeszczepu. A co tam ojciec! Skoro każde
życie jest najwyższą wartością bez względu na koszty (wcale nie chodzi
mi o te finansowe), to niech każdy człowiek po spełnieniu biologicznych
wymagań będzie zobowiązany ustawowo do ratowania w ten sposób innego
życia. Nawet jeśli oznacza to dla niego znaczne pogorszenie jakości
swojego zdrowia i życia, a leczonemu wcale nie gwarantuje znacznej
poprawy zdrowia ani wyleczenia.

Co Ty na to? Dlaczego jeden człowiek - a konkretnie kobieta, bo to
przecież wyłącznie kobiet dotyczy - ma mieć obowiązek ratowania za
wszelką cenę drugiego człowieka, nawet kosztem swojego zdrowia oraz
znacznego obniżenia jakości życia? Przyjmujesz takie rozwiązanie za
możliwe tylko dlatego, że to akurat w jej ciąży nastąpiły błędy w
podziałach komórkowych u  zygoty, czysty przypadek. To może losujmy
także np. dawców nerek?


> Aha - w praktyce już podejrzenie choroby jest powodem aborcji...


W jakiej i czyjej praktyce? Podejrzenie jakiej choroby?


> >Albo obarczanie kobiety-ofiary dzieckiem pochodzącym z gwałtu. Gdzie tu
>> widzisz logikę?
> Jak wyżej, tylko próbujemy zabić człowieka niewinnego i zdrowego. Matka została
skrzywdzona to dziecko też musi?
> Wymyślmy sposób na takie namówienie matki, żeby dziecko urodziła,
> (tu może byś podpowiedziała co mogłoby zadziałać)
> i jesli go nie chce niech zostawi w szpitalu. Na dzieci małe i zdrowe do adopcji
jest kolejka.


No pewnie. A ciąża to tylko taka pakowalnia prezentów.

Ewa