Pani Ewa napisała:

>> zwłaszcza się denerwować. To, o czym teraz mówimy, nie jest
>> zjawiskiem nowym, ani nie pojawiło się ono nagle, ale metoda
>> p.Ireny może jest jedyną, jaką mamy.
>
> Łatwo powiedzieć! Tylko nie każdemu dane jest tylu lat dożyć.

Przeczekiwanie przeczekiwaniu nierówne. Można czekać biernie
-- to jest przyglądać się zjawisku latami, być stale na bieżąco
i wiedzieć, czy koniec bliski i wreszcie będzie spokój, czy
może siły w nim jeszcze wiele. Ale można też i czynnie -- robić
swoje, z żywymi naprzód iść, albo nawet zgoła nad poziom wylatywać.
A miksturę zostawić samą sobie. Niech się kisi.

Jarek

--
Róbmy swoje,
A ty nasze zdrowie pij,
Niejedną jeszcze paranoję
Przetrzymać przyjdzie robiąc swoje
Róbmy swoje -- żeby było na co wyjść!