W dniu 2018-02-11 o 02:57, Zenek Kapelinder pisze:
> Generalnie masz racje. Troche mozna by sie czepic strat kominowych ale to jeden z
czynnikow i nie wywraca tego co napisales na lewa strone. Opowiesci dziwnej tresci o
cudownych promiennikach nie ma potwierdzenia w praktyce. Teraz dla kazdego budynku
istnieje wymog sporzadzenia dokumentu okreslajacego zapotrzebowanie na cieplo. I nie
slyszalem zeby dla promiennikow w takim dokumencie okreslano ze jest o polowe
mniejsze. Spotkalem sie z durnym porowaniem promiennikow do Slonca. Fakt ze obydwa te
zrodla ciepla grzeja przez promieniowanie. Jest jednak jeden myk. Natezenie
promieniowania jest w kwadracie odwrotnie proporcjonalne do odleglosci. Dwa razy
dalej cztery razy slabsze. Da sie policzyc ile bedzie slabsze jak od Slonca odsunac
sie o metr. Ale dopiero odsuniecie sie o kilka tysiecy kilometrow da sie zmierzyc. W
przypadku promiennika zmiana odleglosci liczona w centymetrach jest mierzalna i
odczuwalna. W praktyce grzanie promiennikiem wyglada tak ze jak promieniuje od gory
to w odleglosci pol metra wlosy zaczynaja sie skrecac a w nogi zimno. I zeby skaly
sraly nikt tego nie zmieni bo bezposrednio wynika to z ziemskiej fizyki i matematyki.
Co prawda istnieje metoda grzania promieniowaniem przezroczystych materialow. Przede
wszystkim tworzyw sztucznych. Ale w niej wykorzystuje sie zjawisko rezonansu. Dlugosc
fali dobiera sie do czestotliwosci drgan wlasnych czasteczek tworzywa. Tylko ze nie
da sie w ten sposob grzac czlowieka. Mikrofalami takimi jak w kuchence mikrofalowej
tez sie nie da pomimo ze czlowiek zawiera duzo wody bo obowiazuje prawo ze moc jest
odwrotnie proporcjonalna do odleglosci i ze jest to funkcja kwadratowa.

A Ty jak zwykle uskuteczniasz te swoje teorie, które mają się nijak do
rzeczywistości.

Kiedyś pracowałem w pracowniach napraw elektroniki i laboratoriach.
Zanim przeniesiono nas do nowo wyremontowanych pomieszczeń, pracowaliśmy
w pomieszczeniach gdzie były duże, stare, drewniane okna, a pomiędzy
ościeżnicą i skrzydłem szczeliny takie, że można było palce włożyć. Zimą
utykało się te szczeliny szmatami lub wpuszczało się tam piankę
poliuretanową. Pomimo utykania okiem i tak wewnątrz temperatura
potrafiła spadać nawet do 10'C, kiedy na zewnątrz były mrozy rzędu -20'C.

Oczywiście było tam centralne ogrzewanie i fawiry, ale nie dawały rady
ogrzać pomieszczeń. Nawet po kilka dodatkowo włączonych farelek nie było
w stanie ogrzać pomieszczeń, a ich ilość była ograniczona
zabezpieczeniami elektrycznymi. Dopiero jak kupiłem tanie promienniki
podczerwieni o mocy ok. 2kW (z 3 zakresami regulacji mocy), skończyły
się problemy. To były promienniki kwarcowe, prawie takie same jak ten
https://www.klimatop.pl/files/kwarcowy-promiennik-po
dczerwieni-Dimplex-BS1801S-podswietlenie.jpg?t=15183
41861370
dało się przetrzymać mrozy. Jeden z nich umieszczony wysoko pod sufitem,
a drugi umieszczony pod stołami tak, aby grzał nogi. Pomimo, że łączna
moc promienników była mniejsza od mocy wcześniej podłączanych farelek to
dawały one dużo większy komfort cieplny. Co ciekawsze komfort cieplny
uzyskiwało się prawie od razu po załączeniu. Każdy kto wszedł do naszego
pomieszczenia dziwił się, że u nas jest tak ciepło. Wcześniej bywało, że
trzeba było się ciepło ubrać i pracować w kurtce lub w polarze, nie
wspominając już o ciepłych kalesonach i grubych skarpetach.

W nowych pomieszczeniach poza nowymi, plastikowymi oknami były także
nowe grzejniki płytowe, które zapewniały komfort cieplny poprzez większy
udział promieniowania termicznego. Tutaj nawet w największe mrozy
pracowało się komfortowo w koszulce z krótkim rękawem.