Budownictwo społeczne wymaga reformy

Przeczytaj także: Budownictwo mieszkaniowe I-III 2024: o 55,8% więcej rozpoczętych budów

Oprócz wyżej wspomnianych form wsparcia pojawiła się szansa na uzyskanie dodatkowych środków, których źródła należy dopatrywać się w Unii Europejskiej, a dokładnie w Europejskim Funduszu Rozwoju Regionalnego.10 lutego bieżącego roku Parlament Europejski przyjął na wniosek Komisji Europejskiej zmiany do rozporządzenia PE i Rady nr 1080/2006, które konstytuowało Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego. Dzięki tym zmianom będzie możliwe pozyskiwanie dodatkowych środków na remonty czy budowę nowych lokali.

Jak podkreślił Parlament Europejski w uzasadnieniu: „w niektórych państwach członkowskich mieszkalnictwo to decydujący czynnik integracji zmarginalizowanych społeczności żyjących na obszarach miejskich lub poza nimi. Konieczne jest zatem rozszerzenie kwalifikowalności wydatków na działania w zakresie budownictwa mieszkaniowego we wszystkich państwach członkowskich na rzecz tych społeczności żyjących na obszarach miejskich lub wiejskich.”

"Wprawdzie, nie można dopatrzyć się w aktualnym stanie prawnym definicji „zmarginalizowanych społeczności”, ale to niedociągnięcie w żadnej mierze nie zaprzecza faktowi, iż Unia Europejska objęła w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego właściwy tor, zwłaszcza, że można to potraktować, jako trafną reakcję na wciąż odczuwany kryzys gospodarczy" – dodaje Robert Pierzchała Dyrektor Marketingu ARCHETON Sp. z o.o.

Zgodnie ze zmianą powyższego rozporządzenia środki przyznawane na mieszkalnictwo nie mogą wynieść więcej niż 3% alokacji EFRR na dane programy operacyjne albo 2% całkowitej alokacji funduszu. Warto jeszcze raz podkreślić, że ze środków tego funduszu mogą skorzystać wszystkie kraje członkowskie Unii Europejskiej (pierwotnie Komisja Europejska wnioskowała, aby pomoc udzielić jedynie tym krajom, które weszły do Unii 1 maja 2004) i mogą one zostać przeznaczone na remont dotychczasowych lokali, ale też na budowę nowych mieszkań, zarówno na wsiach jak i w miastach.

Pakiet zmian w segmencie polskiego budownictwa jakim jest mieszkalnictwo społeczne zakłada w ostatecznym rozrachunku, aby ci, którzy zostali najemcami określonych lokali otrzymali do nich pełnię praw – innymi słowy stali się właścicielami.

Najemca - średniozamożna rodzina - partycypuje w kosztach budowy lokalu, płaci zobowiązanie czynszowe inwestorowi, ale po upływie określonego w umowie pomiędzy najemcą a inwestorem czasu, mieszkanie staję się własnością najemcy. Tak w ogólnym zarysie może wyglądać ścieżka dochodzenia do własności mieszkaniowej, co wydaje się być immanentną cechą przygotowywanej reformy.

Jest to rozwiązanie o tyle innowacyjne, że zmniejsza poczucie niepewności, braku stabilizacji najemcy, gdyż zawsze w mentalności ludzi jest coś co każe im mieć pełny tytuł do własnego domu, a nie tylko pakiet praw ograniczonych.