Kryzys a polski rynek mieszkaniowy

Przeczytaj także: Ceny mieszkań notują nieznaczny spadek

Brak wystarczająco szerokiej oferty niewielkich, niedrogich i jednocześnie gotowych mieszkań z segmentu popularnego jest charakterystyczną cechą polskiego rynku mieszkaniowego. Nabywcy mieszkań często są zmuszeni do kupna „dziury w ziemi” lub rezygnacji z przynajmniej części oczekiwań względem kupowanej nieruchomości. Obecna sytuacja wprawdzie nie jest tak kuriozalna, jak to miało miejsce w okresie boomu mieszkaniowego w roku 2007, kiedy sprzedawały się mieszkania nawet jeszcze przed wbiciem pierwszej łopaty w plac budowy, ale nadal przeciętny klient firmy deweloperskiej musi poczekać co najmniej kilka miesięcy, aż będzie mógł odebrać klucze do lokalu.
Oferta gotowych lokali obejmuje przede wszystkim nieruchomości o podwyższonym standardzie oraz apartamenty, których cena jest znacznie wyższa od średniej rynkowej. Takie lokale z uwagi na mniejszą płynność pozostają znacznie dłużej w sprzedaży, w porównaniu z tanimi mieszkaniami. Mają więc większą szansę doczekać końca budowy zanim zmienią właściciela. W przypadku inwestycji przeznaczonych dla przeciętnego odbiorcy, oferta mieszkań gotowych do odbioru jest już bardzo mocno przebrana. Do dyspozycji kupujących pozostają przeważnie inwestycje o zawyżonej cenie, nieadekwatnej do lokalizacji oraz standardu osiedla.

Na rynku wtórnym sytuacja jest podobna. Bardzo dobrze sprzedają się niewielkie i niezbyt drogie mieszkania w nowym budownictwie. Zdecydowanie dłużej na nabywców muszą czekać mieszkania mniej atrakcyjne o niefunkcjonalnym rozkładzie pomieszczeń (np. mała ilość pokoi na dużej powierzchni) lub niekorzystnie usytuowane w obrębie budynku (np. niski parter lub położenie nad śmietnikiem). Trudniej jest też sprzedać lokal o dużej powierzchni (powyżej 80 mkw.), którego cena nie mieści się w kwocie odpowiadającej zdolności kredytowej przeciętnego nabywcy.

Wojciech Porębski