Pan Dominik Ałaszewski napisał:

>> temat mnie nie dotyczy bezpośrednio, więc moje zainteresowanie jest dość
>> przypadkowe. Natomiast dobrze wiem, że dyskusje, w których jedna strona
>> stara się narzucić swoją jedynie słuszną narrację nie mają sensu. To tak
>
> Ależ jakąż to jedynie słuszną narrację?

Chodziło mi o użycie słowa "okaleczyć" i uznanie go za obowiązujące.

> Na co odpisałem, że jestem przeciwny i żaden rytuał religijny
> sprzeczny z prawem nie powinien być usprawiedliwiony dlatego,
> że jest religijny. Dodam jeszcze: niezależnie ile % społeczeństwa
> wyznawałoby rzeczoną religię i uważało odnośny rytuał za właściwy.

Co jeśli ten procent to na przykład 98? Kto ma przyjechać z misją do
takiego kraju, by ich demokracje zastąpić swoją, lepszą demokracją?

> I wg mnie przykład, nawet jeśli niewłaściwie dobrany, nie powinien
> spowodować nieprawidłowego odbioru przekazu.

Odbiór (mój) był taki, że celowo został wybrany przykład praktyk
religijnych. Trudno to pogodzić z moją wizją świata, dość dobrze
zresztą zakorzenioną od pewnego czasu w myśli europejskiej -- nie
ma powiązań między prawodawstwem państwowym a doktrynami religijnymi.

> (dla mnie usuwanie zdrowych tkanek bez wskazań medycznych jest
> okaleczaniem) nie oznacza, że stan taki jest prawidłowy/pożądany.
> Ja uważam, iż powinno to być przestępstwem.
>
> Jak widać, nie jestem odosobniony:
> "Niemiecki sąd uznał, że obrzezanie dziecka podpada pod karalne
> uszkodzenie ciała, jest więc nie tylko czynem zakazanym, ale
> i przestępnym."

To tak jak z upuszczaniem krwi przy pomocy noża. Do tego zabiegu
były kiedyś "wskazania medyczne" wynikające z oficjalnej wiedzy
naukowej, a mimo to dzisiaj sąd mógłby w takiej sprawie orzec
podobnie.

--
Jarek