Wspólnota mieszkaniowa: gdy lokator nie płaci za czysz

Przeczytaj także: Dług w spółdzielni mieszkaniowej to standard

Wszelkie czynność dążące do polubownego rozwiązania, choć nie zawsze gwarantują zakończenie sprawy, są istotne z punktu widzenia ewentualnego procesu sądowego. Podlegać one będą ocenie sądu i z pewnością będą mieć wpływ na ostateczny wynik ewentualnej rozprawy. W zbiorze dokumentów dołączonych do pozwu poza uchwałami dotyczącymi wysokości zaliczek, rozliczeniami zużycia mediów powinny się znaleźć wszelkie dowody potwierdzające naszą chęć szybkiego rozwiązania sporu, m.in. próbę wyjaśnienia z lokatorem powodów zalegania z opłatami oraz ostrzeżenie go przed ewentualnym przeprowadzeniem postępowania egzekucyjnego. Dla potrzeb procesowych negocjacje i wyjaśnienia powinny być przeprowadzane w formie pisemnej, a dla ich udokumentowania należy nadawać je listem poleconym z zachowaniem dowodu nadania.

ZARZĄDCO, NIE ZWLEKAJ!

Wspólnota, pomimo prób łagodnego rozwiązania sprawy, nie powinna zwlekać w kwestii skutecznej windykacji nagromadzonego zadłużenia. Jeśli nie widzimy perspektyw na polubowne uregulowanie należności, natychmiast powinniśmy wdrożyć proces prawny w celu ściągnięcia długu. Po pierwsze i najważniejsze, po upływie trzech lat od daty wymagalności, roszczenia przedawniają się. Przy czym należy pamiętać, iż przedawnienie dla każdego okresu rozliczeniowego biegnie oddzielnie. Po drugie, narastające wydatki na bieżącą konserwację, utrzymanie porządku, należności z tytułu faktur czy ubezpieczenia budynku, podatków i innych opłat publicznoprawnych, skutecznie zrujnują aktywa wspólnoty w o wiele krótszym okresie czasu.

Dopiero uzyskanie prawomocnego orzeczenia sądowego dotyczącego obowiązku zapłaty przez dłużnika zaległości spowoduje, iż okres uregulowania należnej kwoty przedłuży się z 3 do 10 lat, liczonych od uprawomocnienia orzeczenia.

IDZIEMY DO SĄDU

- Prawdziwie skuteczną metodą wyegzekwowania niezapłaconych należności jest dopiero postępowanie sądowe. Ustawa o własności lokali w punkcie 16, ustępie 1 zezwala bowiem wspólnocie nawet na przymusową licytację lokalu należącego do jednego z jej członków w sytuacji, gdy jej właściciel długotrwale zalega z zapłatą należnych opłat lub też dokonuje wpłat niepełnych. – wskazuje Mariusz Łubiński.

Podjęcie decyzji o skierowaniu do sądu powództwa jest kwestią wykraczającą poza standardowy zwykły zarząd, a w związku z tym wymaga uchwały członków wspólnoty oraz udzielenia odpowiedniego pełnomocnictwa zarządowi.

Sporządzony przez Zarząd pozew kierujemy do sądu okręgowego miejscowo właściwego dla nieruchomości. W jego treści przedstawiamy powód (zarząd wspólnoty mieszkaniowej), pozwanego (właściciela lub właścicieli lokalu), wartość przedmiotu sporu (mieszkania) zaokrągloną do pełnego złotego w górę. W żądaniu pozwu prosimy o nakazanie sprzedaży lokalu oraz zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów procesu. Pismo uzasadniamy okolicznościami, które naszym zdaniem spełniają wymogi art. 16 w w/w ustawie. W naszym przypadku, tj. zalegania z czynszem należy podać jego wysokość, okres zaległości, przedstawić korespondencję z lokatorem, zestawienie zadłużenia lokalu z księgowości wspólnoty oraz opisać okoliczności przez które nie możliwe było polubowne rozwiązanie konfliktu.