> Co powinienem zakupić pastę?

Dla jednego lutowania czy warto?

> palnik?

Zmarnowana złotówka, a może nawet więcej. Nie masz jakiegoś źródła ciepła
zdolnego rozgrzać rurkę do ~350 stopni? Choćby kuchenka turystyczna na
gaz? Podkopać się głębiej i zrobić rurce mały grill.

> kawałek złączki jakiejś?

mufkę za góra 1 zł.

> cyna?

To raczej tak, ale wystarczy odrobinka. W warunkach poligonowych można z
małego kawałka 'wycisnąć' odrobinę topnika, a ten rozpuścić w środkach
dezynfekujących, które każdy harcerz zawsze ma przy sobie. Wystarczy
kropelka lub dwie. Sprawdzić resztę organoleptycznie czy nie doszło do
pomyłki. Rozpuszczonym topnikiem, może być kalafonia, smarujesz uprzednio
wypiaskowane elementy (by miedź się świeciła jak psu..). Składasz do kupy
elementy lutowane i podgrzewasz rurkę blisko mufki. Przykładasz cynę i
jeśli zaczyna się topić szybko przesuwasz ogień pod mufkę i po kilku
sekundach przykładasz cynę, jednocześnie przesuwając ogień na następny
koniec rurki przy mufce. Znowu sprawdzasz czy na następnym połączeniu
rozpuszcza cynę. Jeśli tak, to grzejesz jeszcze kilka sekund i kończysz
lutowanie poprzez przyłożenie cyny na styku mufki i rurki. Cyna sama
powinna się rozpuścić i wessać pomiędzy lutowane powierzchnie. Jakość
połączenia w durzej mierze zależy od przygotowania powierzchni i
zabezpieczenia przed utlenianiem podczas rozgrzewania. Dlatego ważne jest
by czynnik rozpuszczający topnik był w dobrym gatunku. Lepiej się dziesięć
razy upewnić, także po robocie, bo w połączenie nie zajrzysz, ale
świadomość użycia dobrych materiałów wigor i pewność siebie przywraca. Nie
grzać długo i nie pchać wiele cyny, bo jej szkoda. Takiej 1 mm2 wystarczy
jakieś trzy centymetry na jedno połączenie.

> jest
> jakiś serwis gdzie mógłbym poczytać i się poedukować jak się łączy rurki
> miedziane?

To bardzo proste, niemal jak wbijanie gwoździa.