W dniu 2015-03-21 o 13:04, Jarosław Sokołowski pisze:
> Tradycja lampy nad okrągłym stołem, przy którym się siedzi i prowadzi
> rozmowy, to jedno.

A przy którym się siedzi i je? Ja tam lubię widzieć, co mam na talerzu.

Ewa

do góry

W dniu 2015-03-21 o 12:45, Qrczak pisze:
> Dnia 2015-03-21 11:26, obywatel FEniks uprzejmie donosi:
>>
>> A nie? Przynajmniej w tym ostatnim przypadku jest. Tam jeszcze tylko
>> haftowanej makatki z pawiem brakuje...
>
> Nie bardzo wiem, gdzie by ona leżeć miała...

Ja się może nie znam, ale zawsze mi się wydawało, że makatka powinna wisieć.

>
>> Ten dywanik wielkanocny śliczny jest. Ja natomiast chciałam uniknąć
>> takiego właśnie efektu, jaki powstał w linkowanym wnętrzu - czyli
>> zasłonięciu najładniejszego. Takie kogutki trzeba by powiesić na ścianie
>> albo rzeczywiście nie obstawiać już niczym, ewentualnie jakoś sprytnie
>> wkomponować.
>
> Hm... ale to tylko dywan. W dodatku żaden muzealny unikat.

No ale pod tym stołem traci cały urok.

Ewa

do góry

Pani Ewa napisała:

>> Tradycja lampy nad okrągłym stołem, przy którym się siedzi i prowadzi
>> rozmowy, to jedno.
>
> A przy którym się siedzi i je? Ja tam lubię widzieć, co mam na talerzu.

Wyjaśnenie było dalej -- gdy chodzono spać z qrami, jadano przeważnie
jeszcze za widoku. Co ciekawe, niecentralnie umieszczone stoły z lampą
nad nimi spotkać można nawet w starych domach, pamiętających naftowe
czasy. Wtedy jeszcze wybór miejsca lampy był prosty -- wystarczyło wbić
w sufit hak. Przy elektryfikacji wybór musiał być zazwyczaj po prostu
szybki -- wieszano więc żarówę na środku, nawet w tych pomieszczniach,
gdzie wcześniej używało się tylko stojącej lampy naftowej.

Jarek

--
Zwyciężonemu za pomnik grobowy
Zostaną suche drewna szubienicy,
Za całą sławę krótki płacz kobiécy
I długie, nocne rodaków rozmowy...

do góry

Dnia Sat, 21 Mar 2015 12:42:28 +0100, Qrczak napisał(a):

> Centralne walnięcie oświetlenia jest typowe w mieszkaniówce, od kamienic
> przez "apartamentowce" aż po pałace. Widać wiecznie żywa jest legenda,
> że w każdym pokoju na środku stoi stół.

Ja tam nie tęsknię do łuczyw po ścianach i po kątach. Lampę mam nad stołem
- bo jemy przy stole. Wiem, wiem, wspólne jadanie przy stole to dziś
generalnie legenda już, bo ludzie jedzą każdy sobie, na kolanie, po kątach,
albo wsplnie na kanapie przed TVyrocznią 3-]
--

Ikselka
"Spójrzmy tylko na królestwo nasze, jedno z pierwszych w Europie, spójrzmy
na jego siły i środki obronne, na jego dostatki, bogactwa, na wszystko, co
ludziom jest potrzebne. Czegóż nam brakuje? Oto rządu silnego i ustalonego
ładu prawnego, a wtedy wszystko będziemy mieli i stać będziemy silni i
pewni siebie.
Jan Zamoyski, fragment przemówienia sejmowego z 1575.

do góry

W dniu 2015-03-21 o 13:46, Jarosław Sokołowski pisze:
> Co ciekawe, niecentralnie umieszczone stoły z lampą nad nimi spotkać
> można nawet w starych domach, pamiętających naftowe czasy.

O, to mój model. Nie wiedziałam, że ma taką wielowiekową tradycję.

Ewa

do góry

Dnia Sat, 21 Mar 2015 14:14:21 +0100, FEniks napisał(a):

> W dniu 2015-03-21 o 13:46, Jarosław Sokołowski pisze:
>> Co ciekawe, niecentralnie umieszczone stoły z lampą nad nimi spotkać
>> można nawet w starych domach, pamiętających naftowe czasy.
>
> O, to mój model. Nie wiedziałam, że ma taką wielowiekową tradycję.
>

Spoko, Łukasiewicz i 1853 to nie aż tak "wielowiekowa" tradycja, żeby była
aż "nawet" :-]

A dzisiejszy stół "niecentralny", czyli umieszczony w jednym końcu pokoju,
wziął się stąd, że ludziom nie staje pomieszczeń na osobną jadalnię - to w
jadalni stół stał ZAWSZE na środku, żeby goście mieli wygodny dostęp do
krzeseł, a służba do podawania. Gdzie stać na jadalnię i ew. służbę, tam
stół ZAWSZE jakoś dziwnym trafem (he he) wraca na należne mu miejsce 3-]


--

Ikselka
"Spójrzmy tylko na królestwo nasze, jedno z pierwszych w Europie, spójrzmy
na jego siły i środki obronne, na jego dostatki, bogactwa, na wszystko, co
ludziom jest potrzebne. Czegóż nam brakuje? Oto rządu silnego i ustalonego
ładu prawnego, a wtedy wszystko będziemy mieli i stać będziemy silni i
pewni siebie.
Jan Zamoyski, fragment przemówienia sejmowego z 1575.

do góry

Dnia 2015-03-21 13:46, obywatel Jarosław Sokołowski uprzejmie donosi:
> Pani Ewa napisała:
>
>>> Tradycja lampy nad okrągłym stołem, przy którym się siedzi i prowadzi
>>> rozmowy, to jedno.
>>
>> A przy którym się siedzi i je? Ja tam lubię widzieć, co mam na talerzu.
>
> Wyjaśnenie było dalej -- gdy chodzono spać z qrami, jadano przeważnie
> jeszcze za widoku. Co ciekawe, niecentralnie umieszczone stoły z lampą
> nad nimi spotkać można nawet w starych domach, pamiętających naftowe
> czasy. Wtedy jeszcze wybór miejsca lampy był prosty -- wystarczyło wbić
> w sufit hak. Przy elektryfikacji wybór musiał być zazwyczaj po prostu
> szybki -- wieszano więc żarówę na środku, nawet w tych pomieszczniach,
> gdzie wcześniej używało się tylko stojącej lampy naftowej.

Ale idea haka nie zanika.

Q
--
nie wiem, nie znam się, zarobiona jestem

do góry

Dnia 2015-03-21 14:22, obywatel Ikselka uprzejmie donosi:
> Dnia Sat, 21 Mar 2015 14:14:21 +0100, FEniks napisał(a):
>> W dniu 2015-03-21 o 13:46, Jarosław Sokołowski pisze:
>>> Co ciekawe, niecentralnie umieszczone stoły z lampą nad nimi spotkać
>>> można nawet w starych domach, pamiętających naftowe czasy.
>>
>> O, to mój model. Nie wiedziałam, że ma taką wielowiekową tradycję.
>>
>
> Spoko, Łukasiewicz i 1853 to nie aż tak "wielowiekowa" tradycja, żeby była
> aż "nawet" :-]
>
> A dzisiejszy stół "niecentralny", czyli umieszczony w jednym końcu pokoju,
> wziął się stąd, że ludziom nie staje pomieszczeń na osobną jadalnię - to w
> jadalni stół stał ZAWSZE na środku, żeby goście mieli wygodny dostęp do
> krzeseł, a służba do podawania. Gdzie stać na jadalnię i ew. służbę, tam
> stół ZAWSZE jakoś dziwnym trafem (he he) wraca na należne mu miejsce 3-]

Coś w tym jest, cholercia.

Q
--
ze stołem centralnie w serwerowni

do góry

Dnia 2015-03-21 14:11, obywatel Ikselka uprzejmie donosi:
> Dnia Sat, 21 Mar 2015 12:42:28 +0100, Qrczak napisał(a):
>
>> Centralne walnięcie oświetlenia jest typowe w mieszkaniówce, od kamienic
>> przez "apartamentowce" aż po pałace. Widać wiecznie żywa jest legenda,
>> że w każdym pokoju na środku stoi stół.
>
> Ja tam nie tęsknię do łuczyw po ścianach i po kątach. Lampę mam nad stołem
> - bo jemy przy stole. Wiem, wiem, wspólne jadanie przy stole to dziś
> generalnie legenda już, bo ludzie jedzą każdy sobie, na kolanie, po kątach,
> albo wsplnie na kanapie przed TVyrocznią 3-]

Tak, tak. Święta prawda.

Q
--
ze stołem centralnie w serwerowni

do góry

Pani Ewa napisała:

>> Co ciekawe, niecentralnie umieszczone stoły z lampą nad nimi spotkać
>> można nawet w starych domach, pamiętających naftowe czasy.
>
> O, to mój model. Nie wiedziałam, że ma taką wielowiekową tradycję.

Tradycja funkcjonalnego podejścia do przestrzeni jest długa i jeszcze
całkiem nie zanikła. Przestrzeń, w której żyjemy, nie jest izotropowa
ani jednorodna. Nie każdemu jeszcze jest wszystko jedno, jak dom jest
sytuowany względem stron świata. Są wciąż tacy, którzy nie negują
wpływu okna, stałych dróg komunikacji w domu, mebli z przynależna im
przestrzenią -- nie negują wpływu tego na postrzeganie centrum. Jeśli
ich zapytać, gdzie jest środek, to jedni bez wahania pokażą palcem:
o tu, każą słać dywan, wnosić stół i bić hak w strop. Inni będą na to
potrzebowali chwili czasu, będą łazić w kółko, wahać się, ale w końcu
coś wybiorą. Potem wniesiony na wskazane miejsce stół przesuną o pół
stopy w jedną ze stron -- i tak już zostanie.

Oderwanie ludzi od środowiska kulturowego, od tych "wielowiekowych
tradycji" zaowocowało kompletnym zagubieniem. Dzisiaj każde pytanie
o środek powoduje, że lud prosty zaczyna rozglądać się za metrówką,
sznurkiem, cyrklem i podobnymi utensyliami jeometrycznymi -- bo on
musi wiedzieć gdzie środek jest "naprawdę". A jeszcze do tego skądeś
ma nabyte wyobrażenia na temat tego, jak wszystko "powinno" wyglądać.
Można nad tym ubolewać, ale takie kielectwo umysłowe wcale nie jest
dzisiaj rzeczą rzadką.

Jarek

--
Symetria jest estetyką głupców.

do góry