Rynek nieruchomości mieszkaniowych i komercyjnych II kw. 2015

Przeczytaj także: Rynek nieruchomości 2013 okiem NBP

Jak wynika z raportu, ceny ofertowe nowych mieszkań zanotowały nieznaczne podwyżki, podobnie zresztą jak ceny transakcyjne tychże nieruchomości. Rynek wtórny charakteryzował się natomiast stabilnością. Wyjątkiem była tu Warszawa, gdzie ceny mieszkań z drugiej ręki nieco pikowały, co było efektem sprzedaży większej liczby mieszkań o słabszej jakości lub lokalizacji. Bez względu na lokalizację ceny na rynku pierwotnym były wyższe niż na rynku wtórnym.

Jeżeli chodzi o realne średnie ceny transakcyjne m kw. mieszkania (deflowane CPI), to zarówno na rynku pierwotnym, jak i wtórnym zanotowały one nieznaczne wzrosty, co z kolei było następstwem deflacji. Ceny hedoniczne używanych nieruchomości z rynku warszawskiego nieco podskoczyły, co oznacza, że ceny porównywalnych mieszkań również nieco wzrosły. Na pozostałych rynkach odnotowano stabilizację cen hedonicznych. Stawki najmu w dużych miastach wykazywały niewielki wzrost.


Średnie dostępności kredytów oraz mieszkań w dużych miastach wzrosły na co wpłynęły stabilne ceny nieruchomości, niskie stopy procentowe kredytów mieszkaniowych, a przede wszystkim wzrost dochodów nominalnych. Średnia dostępność mieszkania w największych miastach wzrosła do poziomu 0,86 mkw. za przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw, tj. była większa o 0,37 m kw. względem minimum z III kw. 2007 r.

Inwestycja mieszkaniowa (bez liczenia kosztów transakcyjnych) nadal jest krótkookresowo opłacalna. Rentowność inwestycji mieszkaniowej jest wyższa niż 10 letnich obligacji skarbowych a także lokata bankowa oraz podobna do uzyskiwanej na rynku nieruchomości komercyjnych. Relacja kosztów obsługi kredytu mieszkaniowego do czynszu najmu nadal umożliwia finansowanie kosztów kredytu przychodami z najmu.

Akcja kredytowa banków była stabilna. Stan zadłużenia gospodarstw domowych z tytułu kredytów mieszkaniowych wzrósł, co było konsekwencją wypłat kredytów złotowych oraz wysokiej wartości stanu kredytów mieszkaniowych walutowych na skutek wysokiego kursu PLN/CHF. W strukturze walutowej portfeli banków od 2012 r. systematycznie spada udział kredytów nominowanych w walutach obcych, co jest zjawiskiem korzystnym z punktu widzenia stabilności finansowej i makroekonomicznej. Jest to wynikiem zarówno zaprzestania udzielania tych kredytów, jak również skracającej się ich zapadalności (wcześniejsze spłaty i refinansowanie). Mimo sprzedaży firmom windykacyjnym wierzytelności o obniżonej jakości udział kredytów mieszkaniowych uznanych za zagrożone jest stabilny i wynosi ok. 3,4%.