Pan Kadar Oszmanski napisał:

> Początkowo myślałem, że to okazja bo dom dawno nie używany, zapuszczony
> ale wystarczy trochę popracować i będzie z tego niezła chałupa. Jak
> zobaczyłem ten narożnik to przyszło mi na myśl, że gościu chce to oddać
> bo za chwilę mu się zawali.

Czyli jednak narożnik. A jeszcze wczoraj miało być tak, że wilgoć wdała
się i stąd ni z owąd w wewnętrzną ścianę domu. Znowu miałem rację --
napiasłem wcześniej, że źródła problemów trzeba szukać od strony Calle
Morales. Spodziewałem się, że może budując spieprzyli coś z odwodnieniem.
Ale nie, na zdjęciu Z-18 widać, że wszystko zrobione zgodnie z regułami
sztuki. Ten spadek powierzchni ulicy, który widać wzdłuż ściany, to jest
to, co robi za izolację przeciwwilgociową. I tam u was tyle wystarczy.

Źródłem zepsucia był ktoś, kto dokonał rozwałki. Tam obok było przytulone
do domu jakieś trastero czy inna kańcapa, która widać komuś się znudziła,
więc ją rozpirzył. Ale nie do końca, bo zostawił nieckę podłogi, gdzie
w czasie grudniowych opadów zbiera się woda i wnika w mury. Tu potrzeba
operacji młotkowej, odwalić streczącą resztkę muru, wyrzeźbić spływy,
opacykować ścianę na obraz i podoieństwo całej reszty -- i będzie dobrze.

> To są domy sprzed 100 lat wtedy kładziono co mieli pod ręką. Czegoś
> takiego jak ceramika to nikt nie znał więc się trochę z czasem wyginało
> ale stało i nadal stoi. Gorzej jak coś miałoby by mi na głowę się
> posypać.

Zamek w Malborku starszy, a cegły ma jak się patrzy. Ale co tam daleki
Malbork, katedra w Kordobie też niczego sobie. Ludzie sto lat temu nie
zawsze mieli na porządne cegły, ale stawiali domy z czego mogli. Lepsze
to od marudzenia, że nic się nie da. Takie same ściany z otoczaków
spajanym beleczym widuje się u nas na Dolnym Śląsku w tak zwanych domach
poniemieckich. One stoją zazwyczaj tak długo, aż ktoś nie przedsięweźmie
remontu. Przychodzi zenek w breciku z antenką, odstuka tym, zobaczy,
powie pare soczystych słów i wyda werdykt: tu panie nic się nie da zrobić,
trzeba rozwalić.

--
Jarek